5.12.10

Μου φαινεται σαν ναναι χθες ....


Μα πάει ένας χρόνος και κάτι .... Ο καιρός μου κοντεύει, ήνηγκεν η ώρα μου... συνήθισα η αλήθεια είναι αλλά κάθε τέλος και μια νέα αρχή, κάθετι μια εμπειρία, δύσκολη, επώδυνη αλλά τελικά κέρδισα πολλά, ίσως όχι τόσο σε γνώσεις αλλά σε συμπεριφορές, σε πράξεις, σε κρίσεις... Νόμιζα όλο αυτό θα μ'αλλάξει και τελικά αν αλλάξα, τότε είναι απλά προς το καλύτερο, η Μάχη παραμένει ο ίδιος άνθρωπος... αυτή που χθες βράδυ έπινε και πάλι μαύρη σαμπούκα και με οδοντογλυφίδες μάταια προσπάθουσε να μάζεψει την άφανα... παραμεγάλωσε και αυτή αλλά μ'άρεσει... Μέσα από όλο αυτό βγήκα αλώβητη και αξιοπρεπής και συνεχίζω πλέον για εκεί που στόχευα, εκεί που ονειρεύομουν και επιτέλους ναι γίνεται πραγματικότητα....

Πάντα πίστευα μέσα μου, ότι το να φέρεσαι σωστά και να κάνεις καλά την δουλειά σου χωρίς να γίνεσαι αγενής χωρίς να αρπάζεις σαν αρπακτικό ευκαιρίες χωρίς να υποτιμάς τους άλλους αλλά με το να σέβεσαι θα σε φέρει κάπου... κάπου καλά! και αν υπάρχουν άνθρωποι που ακόμη πιστεύουν " ααα αυτό μώρε το μικρό, σιγά..." δικαίωμα τους .... γιατί και το μικρό κάποτε μεγαλώνει! Γιατί το μικρό στα 18 και στα 22 του έζησε τόσα που μάκαρι να μην τα ζήσει κανείς στην ζωή του.

Είναι η πρώτη χρονιά που ένω είμαι καλά, έχω όσα ήθελα και όσους ήθελα να έχω αγκαλιά οι γιορτές το μόνο που μου λένε είναι ώρα για ξεκούραση... Δεν είναι ότι δεν μου λείπεις ΕΣΥ όπως γίνεται εδώ και 3 χρόνια.... δεν είναι ότι η οικονομική κρίση με χαλάει δεν είναι ότι απλά τα ίδια και πάλι... αλλά WTF? συνήθισα... ας έρθουν οι γιορτές να αντάλλαξουμε δωράκια , να κάνουμε μαμ, να δούμε οικογένειες, γνωστούς, φιλούς, να δω τους δυο ξανθούς μου άγγελους... και να μαι αγκαλιά και φέτος με τον Στέφανουλη όταν άλλαζει πάλι η χρονιά...

Σ ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου που άντεξες όλο αυτόν τον καιρό πλάι μου... ήταν δύσκολο αλλά άξιζε... συνεχίζω στο όνειρο πλάθοντας νέα όνειρα μάζι σου και δίπλα σου...


Οι μετάφρασεις μου όμως δεν τέλειωσαν, άντε καιρός για συνέχεια...


Καλές γιορτές σε όλους και εκεί στην Τ.... κουράγιο θα πέρασουν τα δύσκολα θα έρθουν πάλι καλύτερες μέρες, trust me!


http://www.youtube.com/watch?v=dVaZZRo0LN8

Αφιερώμενο στους συνέργατες μου.... νότια κ βόρεια πτέρυγα!

5.9.10

Untitled 2010

Ena kalokairi sxedon f8anei sto telos tou.... k oxi mono....... mesa sts teleytaious 10 mhnes posa ana8ewrhsa posa gnwrisa posa syneidhtopoihsa... kapoioi an8rwpoi tlk dn allazoun k isws kapoioi allazoun eite pros to kalo eite pros to kako. Sigoura mou to anagnwrizw pws ki egw alla3a dn 3erw an ey8ynetai to wrario ergasias , to oti megalwnw , to oti apla dn eimai pia mia anemelh foithtria h to oti pia dn eimai ekeino to eleu8ero agno a8wo koritsaki. alh8eia? m leipei ekeinh h epoxh p to aristero xeri kratage ena pothri molinari k to de3i ena virginia slim (nai kanw k diafhmish,logw douleias fainetai) m leipei p efeyga prwi k gyrnaga t allo prwi m leipoun polla alla akomh k an ta 3anazousa twra dn 8a htan to idio. proxwraw pros kati kalytero kati pio a3iologo... pada ebaza stoxous k bazw 3ana... akomh gnwrizw empodia gia to oneiro alla 8a ta prosperasw ki auta . me ponaei merikes fores p oso k an paleuw dn bgainei alla dn 8a stamathsw. k kyriws dn 8a me stamathsei to parel8on,3erw kala pws oso k an to kataxwniasw ekeino 3anagyrnaei etsi 3afnika alla me akous? dn a3izeis! merikes fores me plhgwnei k to paron k auto pou peritrigyrizetai ap auto k pali 8elw na kleistw se mena k stn mona3ia mou, aythn pou fobamai perissotero apo ka8eti allo ayth h idia mou h mona3ia pada me swnei.......kai an merikes fores f8anw kai sto telos t dromou k pali exei gkremo apo katw xairomai p 8a m ftia3eis ena skali na mn pesw xairomai p 8a tre3eis na me shkwseis stn aera na peta3w pshla. xairomai p oso k an se diwxnw makria mou oso k an allote niw8w oti pnigomai esu meneis ekei dipla mou na m sbhneis ka8e dakry na me kaneis na gelaw na m tragoudas me tn diko sou 3exwristo tropo k pada na me sfiggeis stn aggalia sou..... 3erw oti dn sou a3izei olo auto p zeis mazi mou ton teleutaio kairo,tis fwnes,ts tsakwmous,ta apanwta neura,tn 8lipsh mou kai ola auta 3erw omws oti ta ypomeneis gt 8a perasoun k me boh8as esu na perasoun... exasa polla k isws kerdisa liga alla a3izoun auta ta liga... a3izei xilies filies to xamogelo mias filhs p eida one week ago k eixa na dw 2 xronia, a3izei na xanw ena paraskeutobrado gt apla me nanourises glyka stn aggalia sou, a3izei ena adeio depozito apla gia gia mia bolta k panw ap ola a3izei na zeis tn ka8e stigmh!

stis stigmes mou loipon ts 2 kalyteres autou tou kalokairiou...

DONOUSSA-KALOTARITISSA 2010... se ekeina ta galana nera p sbhsthke h le3h agxos k zwgrafistikh h le3h hremia...

NAUPAKTOS-KLHMA 2010... sto pio xrwmatisto hliobasilema pou blepw ka8e xrono k ka8e xrono me gemizei olo k pio poly... KLHMATAKI MOU SE LATREUW K 8A 3ANAGYRISW... GT EKEI ANHKEI H PSYXH MOU ... <3

A! K Stefanoulh mou, mh mou 8ymwneis matia mou dn ginomai dn xanomαι mes sthn dikh sou aggalia pada 8a mai... se agapaw!


21.3.10

Ζωή μου!


Πάει πολύς καιρός που έχω να γράψω , οι λόγοι πολλοί, σίγουρα όμως ένας, το ότι είμαι καλά και κατα ένα παράξενο τρόπο δεν με οδηγόυσε κατί να χωθώ σε αυτήν την ευπρόσδεκτη και πάντα ανοιχτή αγκαλιά ... είναι ήδη κόντα έξι μήνες που όλα αλλάξαν κ όλα συνεχίζουν ν αλλάζουν , πάντα προς το καλό αν και αυτό βρίσκει ενίοτε πόλλα εμπόδια κ δυσκολίες στο δρόμο του... άλλα από τότε που με θύμαμαι έχω μάθει να ζω "δύσκολα" ,έχω μάθει ν'αντιμετωπίζω το καθετί καινούριο κ να προσαρμόζομαι άλλωστε τπτ δεν είναι για πάντα σε αυτή την ζωή ούτε η ίδια η ζωή ..... γι'αυτό ακόμη και αν πλέον ζω μια όμορφη ρουτίνα απαιτητική μεν αποδοτική δε ευχαριστώ τον Θεό και τον εαυτό μου και τους γύρω μου που καθημερινά με βοήθανε να προχωρήσω ν'αντέξω και να συνεχίσω.....σύγγνωμη στον άνθρωπο μου που τα νεύρα μου όλο και αυξάνονται , ναι, δεν είμαι το ήρεμο κοριτσάκι που δείχνω και κυρίως δεν είμαι κοριτσάκι πια! χαίρομαι που αναλάμβανω ευθύνες που πολλά και πολλοί εξαρτώνται από εμένα μ'άρεσει αυτό που ζω κι ας μην είναι αυτό που έψαχνα εξ'αρχής αλλά ως να πραγματοποιηθεί το όνειρο θα υπάρξουν "σταθμοί" και σε κάθε στάση θα γνωρίσω και θα μάθω και κάτι ακόμη και όταν πλέον η είσοδος για το όνειρο ανοίξει~ναι σε λίγους μήνες~τότε θα ξέρω να το δεχτώ με την αγάπη και τις τιμές και κυρίως με την ωριμότητα που του αξίζει....λίγοι άντεξαν δίπλα μου ως το τέλος , δεν πειράζει ... απλά κρίμα που δεν θα δούν την νέα αρχή γιατί κάθε τέλος και μια νέα αρχή....δεν πουλάω τπτ και για κανέναν..... κανείς δεν μπορεί και ίσως να μην θέλει να γνωρίζει πόσο μεγάλες μάχες έριξα ώστε τον Οκτώβριο του 2010 να καλωσορίζω την νέα μου ζωή ... και να προσδίδω τον αγαπημένο μου τίτλο που από ηλικία 8 ετών ονειρευόμουν να έχω...σίγουρα η νέα αυτή αρχή θα φέρει και πολλές άλλες ....... τα ζήσαμε τα φοιτητικά τα χρόνια με τα ξενύχτια τις αγάπες τις ατελείωτες εξεταστικές τις μυκόνους και τα υπόλοιπα νησιά και τώρα ηρεμία με δόσεις πάντα δράσης στις σωστές και κατάλληλες στιγμές.....μόνο ένα ζητάω αμέσα να συνεχίζει να μ δίνεται δύναμη γιατί σύντομα έρχονται κι αλλές αντιξοότητες αλλά όσο και να τρομάζω δεν φοβάμαι... άλλωστε "Φωτούλι μου" δυομιση χρόνακια ζήσαμε άλλα κι άλλα εδώ θα κολλήσουμε... όχι μόναχα θα βαδίσουμε μαραθώνιο θα διαβούμε σύντομα και για πάντα........ και όσο για μένα τα έκλεισα τα 25 και η ευχή μου μάλλον βγήκε τέρμα τα χειρουργεία τέρμα οι άπειρες εξέτασεις τέρμα όλα... Ζωή σε καλωσορίζω και για τους επόμενους μήνες κάθε που το ρολόι θα δείχνει 6 μ.μ. ή έστω και λίγο πιο μετά θα φοράω το χαμόγελο μου θα ανασαίνω τον όμορφο αέρα της δικής μας έξοχης και φευγαλέα κοιτώντας τις ασπρές κ μωβ μαργαρίτες τριγύρω με τα ρύακια απ τα συντριβάνια στην "απόβαθρα" δεξιά και αριστερά να κυλάνε ευήχα και τον ήλιο να βασιλεύει σιγά σιγά θα σου λέω σ'ευχαριστώ Στεφάνουλη που ήρθες και άλλαξες τα πάντα... και μου θύμισες ποια είμαι και ποια θέλω να είμαι γιατί η αφανούλα της πάει το καστανό της πάνε τα χαμόγελα και κυρίως της πάει η αγάπη! Ζωή μου,λάθη μου,πάθη μου,επιλογές μου σας ευχαριστώ που με κάνατε αυτή που διαμορφώθηκε και αντίκρυζω κάθε πρωί στον καθρέφτη μου... αυτή που μέσα από τον πόνο κι ας ήταν διαρκής και έντονος έμαθε νάναι ανεξάρτητη να ζει να ονειρεύεται να μη το βάζει κάτω να λέει byebye άντε στο ντουμπαί ή στην μύκονο ή στην πιο βόρεια εύρωπη και όπου λάχει........ να λέει είμαι πια καλά και το ίασω μου μοιάζει μακρυνό (αν και καλό το κοτοπουλάκι δεν λέω) και να εύχεται στην πουπουσκα της να συνεχίσει να έρχεται στα όνειρα μου να με συντροφεύει πάντα ακόμη και αν με τρόμαζει... χαίρομαι έστω κι έτσι να σε αντίκρυζω και ας πάνε κόντα 3 χρόνια που πήγες αυτό το τάξιδι σε αγαπάω γιατί είσαι το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου και αν δακρύζω μη με φόβασαι είναι επειδή σε κάθε μου σκέψη με είκονα δικιά σου τα θύμαμαι όλα και ξαναπαίρνω δύναμη για όλα όσα έρχονται...Λοιπόν,πάμε ? στο υπόσχομαι φέτος όπως τότε κι ας είναι χωρίς εσένα θα οδηγηθώ εκεί που από το χέρακι με πήγαινες κάθε Μεγάλη Πέμπτη .... και θα είναι αγνή αυτή η φορά... για σένα........

Παίδες το πλοίο θα σαλπάρεις στις 31!
Τα λέμε στο νησί... <3

Α!και Φίλτατε Πέρι καλή η επιστροφή μου?
Ελπίζω πως ναι !

Ciao everybody :)

Υ.Γ.:Γτ πάντα θα επικρατεί λίγο ξανθό μέσα μου...
Τελικά ο Γέρακας είναι πουλί,πετάει?
Διοτί εμείς στην Τ....... πετάμε !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

You might also like:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...